10 lutego 2004, 14:00
A moja twarz ropromienila sie.... Jednak w glebi serca boje sie usmiechac..... Boje sie ze wszystko sie zmieni...... I tak jak zawsze szybko przeminie....
Nigdy nie jest za pozno,
aby sie pojednal,
nigdy nie jest za pozno,
na to, aby pokochac,
nigdy takze nie jest za pozno,
aby byc szczesliwym.
I mam taka nadzieje ze na mnie tez jeszcze nie jest zapozno...... I znajde swojego ksiecia.....
Czegos mi brak, czegos pieknego.
Dotyku warg, usmiechu twego.
Oczu kochanych ,chlopiecych twych slow.
Twych pieszczot slodkich jak miód.
Brak mi wszystkiego, lecz warto zyc.
Tylko dlatego....by z Toba byc!
